LEES MEER POEZIE EN PROZA IN DE BUNDELS VAN LAURENZO ZICHORIAS, ONDER K-NUMMERS OPVRAAGBAAR OP DE OUDE TURFMARKT TE AMSTERDAM (VOORHEEN IN EEN BIBLIOTHEEK)
GEWONE DINGEN
Waterdruppels kletterden
Ergens boven, het leek buiten
Een flinke regenbui?
Nee, de wasmachine van de buren
Twee meisjes op de stoep
Hand in hand, de een wat jonger
Gewoon een mama met haar kind
Onze leeftijd speelt ons parten
Vrouwtje tilt hondje uit mandje
Morrelt dan aan fietsslot
Vrouwtje, doe dat toch andersom!
Straks is hondje foetsie
(25-5-08)
ORKAAN VAN ONRECHT
(over de Schiedamse parkmoord; bewerking van Hurricane, Bob Dylan 1975; uitgevoerd door de Zichorias Band in de Havelaar, 25-3-2006)
Kinderkreten klinken uit het struikgewas
Maikel strompelt trillend naar de straat
Ontredderd na de brute gruweldaad
Waarvan hij net getuige was
Dit is het verhaal van wat gebeuren kan
Met een eenzaam en onschuldig man
Veroordeeld tot 18 jaren cel
Tot wegkwijnen in een hel
Dan is het recht niet meer dan een spel
Maikel wordt gevonden door een man
Kees Borsboom is zijn naam, een schuchter tiep
“Jongen rustig maar, zeg het dan
Je kunt me vertrouwen, ik ben een kindervriend”
Maikel stamelt door z’n tranen heen
“Oh hij was zo eng en zo gemeen
Hij schopte en sloeg en wilde me dood
Ik sloeg terug maar hij was te groot
En m’n meisje, ze was in nood”
Kees volgt Maikel en vindt de plek
Daar ligt Nienke’s lijkje in het zand
Hij gaat bijna over zijn nek
Door afschuw wordt Kees overmand
Nienke’s hoofd is één grote wond
En als hij weer bij zinnen komt
Grijpt hij meteen z’n telefoon
Belt de politie en zonder schroom
Vertelt hij alles op heldere toon
Intussen fietst een eindje verderop
De dader weg, bij de politie bekend
Hij veegt ’t bloed van z’n vingertop
Het is Wik H., een zedendelinkwent
Drie getuigen zeggen na enige tijd
Als het signalement is verspreid
“We hebben die vent gezien
Het moet hem zijn, deze tip is clean
Hij had een fiets en haast voor tien”
Een dag later in het mortuarium
Vertelt Lena aan een kollega-agent
“Ik weet wie het deed, ik zweer je het is ‘m
Hij voldoet helemaal aan het signalement
Het is Wik H., een vriend van m’n broer”
Ze geeft naam en adres aan het rechercheteam door
Zelfs foto’s uit het politie-archief
Ze zeggen “bedankt Lena, je bent lief”
En gooien de hele troep weg, ze vinden haar naïef
De politie vindt vanaf het begin
Kees en Maikel samen een verdacht stel
“Bij apart verhoor” brengt een inspekteur in
“Slaan ze door, zo lukt het ons wel”
En ze voelen Maikel aan de tand
Schreeuwen hem toe “Nienke had al iemand
Je was jaloers en schopte haar
En je sloeg zo hard je kon, maar
Het lukte niet, je bent pas 11 jaar”
Maikel weet niet wat hem overkomt
Hij vindt bij zijn ouders enige troost
Ze beseffen de waarheid uit de volksmond
Dat fascisten bevolken de politiebureaux
En Kees is allang geen getuige meer
Het licht in zijn cel dooft niet 1 keer
Ze houden hem zolang zonder slaap
Dat uitgeput als een opgejaagde aap
Hij geen moed meer bij elkaar raapt
“We weten dat je van kindertjes houdt
Volgens Maikel ben je stiekem en laf
Je vergreep je aan Nienke en maakte haar koud
Maar als je bekent, krijg je minder straf”
En Kees door het getreiter uitgeteld
Weet niet wat hij doet als hij om de bewaker belt
“Ja, ik deed het, een wit T-shirt
Sloeg ik om Nienke’s hals en wurgde haar
Daarna was Maikel aan de beurt”
Ze gaan weer met Maikel aan de gang
“Jongen, lieg niet tegen oom agent
We weten heus al weken lang
Dat jij een heel raar jochie bent
Van jouw verhaal geloven we niets
Over een vreemde man op een fiets
Een verhaal dat pas klopt
Als je vertelt waar hij het heeft verstopt
Dat witte T-shirt waarmee je ons fopt”
Maar Maikel houdt voet bij stuk
Moedig zoals hij hen de les leest
“Het was een veter en geen T-shirt
En de dader leek echt niet op Kees”
De schoften weten zich nu geen raad
“Dat joch verpest het, gooi ‘m op straat
En vergeet alles wat hij heeft gezegd
Anders vergaat het nog heel slecht
Met onze zaak en de loop van het recht”
In het proces krijgt Kees geen enkele kans
De officier liegt er dapper op los
Bettina Edelhauser is heel wat mans
Op haar wangen geen spoor van een schaamteblos
“Er waren geen getuigen in de buurt
Z’n bekentenis klopt en ik eis een duur
Van 18 jaar cel met TBS”
En de rechter, nauwelijks bij de les
Volgt haar als een gek met een IQ van zes
Bijna 5 jaren gaan voorbij
Kees Borsboom verkommert, maar Wik H.
Krijgt berouw en zegt “stoppen jullie mij
In het gevang, vraag maar aan m’n ma”
Maar een ander boosaardig officier
Mevrouw Stuyt, het doet haar geen zier
Als iemand onschuldig lijden moet
Ze zegt dan dat ze niets doet
Met Wik’s bekentenis, z’n advokaat hoort het goed
Kees vraagt om herziening bij de Hoge Raad
Het Openbaar Ministerie houdt alles geheim
Ook Wik’s DNA-spoor na de daad
En het vonnis blijft dus overeind
Dit is het verhaal van wat gebeuren kan
Met een eenzaam en onschuldig man
Veroordeeld tot 18 jaren cel
Tot wegkwijnen in een hel
Dan is het recht niet meer dan een spel
De vuile heksen in hun mantels van bont
Het leer van jeeps en Jaguars onder hun kont
Stuyt en Edelhauser, een wrede grijns op de mond
Feliciteren elkaar hands free “ons zaakje is rond”
Voorbij is het verhaal van een onschuldig man
Als de waarheid klinkt in het land
De allergrootste boevenkliek
Draagt petten, toga’s, een satanstuniek
Ze zijn verdorven en zo ziek
(december 2005)